-
1 wyczuwać
impf ⇒ wyczuć* * *( dotykiem) to feel; ( węchem) to smell, to scent; ( intuicyjnie) to sense* * *ipf.1. (= uświadamiać sobie) sense, scent, feel.2. (= doświadczać zmysłami) sense.3. ( o zwierzęciu) (= węszyć) scent, sniff.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyczuwać
-
2 wietrz|yć
impf Ⅰ vt 1. (odświeżać) to air, to ventilate [mieszkanie]; to air [ubranie, pościel] ⇒ wywietrzyć 2. (wyczuwać węchem) [zwierzę] to nose, to scent 3. przen. wietrzyć podstęp to smell a rat przen.- wietrzyć sensację [dziennikarz] to sniff out a scandal- wietrzyć zdradę to smell treason ⇒ zwietrzyćⅡ wietrzyć się to be airing ⇒ wywietrzyć sięThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wietrz|yć
См. также в других словарях:
wyczuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyczuwaćam, wyczuwaća, wyczuwaćają, wyczuwaćany {{/stl 8}}– wyczuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, wyczuwaćczuję, wyczuwaćczuje, wyczuwaćczuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wietrzyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, wietrzyćtrzę, wietrzyćtrzy, wietrzyćtrzony {{/stl 8}}– wywietrzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wpuszczać do pomieszczenia świeże powietrze, poddawać coś działaniu świeżego powietrza;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego
wietrzyć — ndk VIb, wietrzyćrzę, wietrzyćrzysz, wietrz, wietrzyćrzył, wietrzyćrzony 1. «umożliwiać dostęp świeżego powietrza; wystawiać coś na działanie świeżego powietrza» Wietrzyć mieszkanie. Wietrzyć futra na balkonie. 2. «o zwierzęciu: szukać, śledzić,… … Słownik języka polskiego
wyczuć — dk Xa, wyczućczuję, wyczućczujesz, wyczućczuj, wyczućczuł, wyczućczuty wyczuwać ndk I, wyczućam, wyczućasz, wyczućają, wyczućaj, wyczućał, wyczućany 1. «stwierdzić, rozpoznać coś którymś ze zmysłów; o zwierzętach: wywęszyć, poczuć węchem,… … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
